Wiel van Dinter
De eerste jaren na de oorlog betekenen in Gennep en omgeving jaren gevuld met het weer opbouwen van menswaardige leef- en woonomstandigheden. De festiviteiten rond het 35jarig bestaan van de Maas-Buurtspoorweg en het veertigjarig ambtsjubileum van directeur A.P. Schaffers bij NBDS en MBs vormen een prettige onderbreking. Als hoogtepunt van het feest heeft men net als bij het 25jarig jubileum gekozen voor een revue. De titel symboliseert het vervoersbedrijf: Op Wielen.
Veranderingen
Sinds de revue Na 25 jaar in 1938 is de wereld, Gennep incluis, totaal veranderd. Ook bij de revue Op Wielen die op 1 juni 1948 van start gaat, zijn er veranderingen. In de productie vinden we slechts drie vertrouwde namen terug, regisseur D. de Roos, grimeur H. Schoenmakers uit Venlo en kostuummagazijn F.A. Boomsma. Voor de inhoud tekent nu als auteur de Gennepse veearts Carel Seegers. Verder alleen namen van buiten Gennep.
Ook bij de medewerkenden oude en nieuwe gezichten. Onder de 27 dames treffen we onder anderen Annie Coops, Miets Noy en Riek van Tol aan. Van de zestien heren noemen we hier willekeurig Henk Heijs, Mathieu (‘Jeu’) Roosenboom en Piet Wevers. Ten slotte spelen er 4 kinderen mee, nl. M. Bronold, B. Jetten, B. Peters en J. Thissen. Daarenboven is als gast gecontracteerd de zangeres Lenie Paar.
Programma
De ‘potpourri-revue in 24 taferelen’ zoals de auteur zijn geesteskind noemt, is grotendeels op de ‘Maas-Buurt’ toegesneden, al opent de revue met de Indië-scène (denk aan: politionele actie in Ned.-Indië). De oorlog klinkt door in het relaas van de oude machinist, die zijn geliefde machine voor oorlogsdoeleinden zag gevorderd worden door de Duitse bezetter.
De prachtige kostuums zijn zeer functioneel zoals in het Bloemenduet:
Zon neigt ter kimme, de Maaskemp gloeit in gouden schijn.
Over de spoorbrug rijdt boem’lend de laatste trein
Koetjes herkauwen in weiden langs Niers en langs de Maas,
’t Licht gaat zich hullen in nachtelijke waas.
Chanson
Een orgeldraaier bezingt de Genneps donkere historie van de jaren 1938 tot 1948, waarna Marius Seegers als Franse chansonnier optreedt met o.a. Prosper. Herrijzend Gennep wordt uitgebeeld door een defilé van de Gennepse verenigingen van Voetbalclub tot ‘Kunst na Arbeid’. Twee senioren verhalen wat de MBS voor hen in het leven betekend heeft. En in de finale komt het vervoer vanaf de Batavieren tot aan de ‘Maas-Buurt’ aan de orde.
In dat zelfde jaar 1948 fuseert de MBS met de busonderneming ‘Vitesse’ tot de ‘ZuidOoster’ en is de Maas-Buurtspoorweg zelf historie.