Ad Janssen: “Bevriend met mensen die ik voor de Revue niet kende”

Interview met Ad Janssen

Zo’n Revue, wat betekent dat voor een deelnemer? De verhalen gaan dat sommigen verslaafd zijn aan het “Revue-gevoel” en reikhalzend uitkijken naar steeds de volgende editie. We vragen oud-deelnemers wat het Revue-gevoel voor hen inhoudt. Vanwege het tien-jarig jubileum van koor Con Colore, komen we deze keer uit bij Ad Janssen. Als ‘interview’ de definitie is van een vraaggesprek, dan was dit geen interview. Aan de telefoon ontpopt Ad zich tot spraakwaterval die geen enkele vraag nodig heeft om te vertellen over het ontstaan van het koor na de Revue in de steenfabriek in 2011.

“Ik zie mezelf nog zitten op zo’n bankje in de gymzaal van het Elzendaalcollege, bleu en verlegen. Ik overwoog om me aan te melden voor het koor en hoewel het geen audities waren, moesten we wel laten horen wat we konden. Een zanger was ik niet, geen ervaring ook.” Met een lach: “Ja, thuis onder de douche en vroeger bij ons thuis werd er heel wat afgezongen. Maar dat was wat anders hè.”

Foto Revue 2011: Marco Ising

Ad vertelt dat er een mooie groep ontstond tijdens die repetities van het koor voor de editie in de steenfabriek onder begeleiding van Harm Vullings. Behalve dat hij deel uit maakte van het koor, zat er ook nog een rol voor hem in. “Dan sta je ineens op het podium, haha!”
En tja, toen kwam het befaamde zwarte gat na de uitvoeringen. Hij was niet de enige die het zo ervoer want al gauw volgde er een mailtje van een ander koorlid, Anita Tekaat, met het voorstel om met het Revuekoor verder te gaan. Of er iemand was die die handschoen op wilde pakken? “Van het een kwam het ander en onder voorwaarde dat Harm ons begeleidde hebben we met een groepje het bestuur gevormd van eerste instantie het Revuekoor. Gelukkig vond Harm het een leuke uitdaging en binnen de kortste keren hadden we een groep van zo’n dertig enthousiastelingen.”

Doel is om als projectkoor onderscheidend te zijn met elk half jaar een uitvoering. Het kwalitatieve en sociale aspect is belangrijk en het repertoire is gevarieerd met meer dan alleen popsongs. “Het ging al vlot met het regelen van optredens dankzij een samenwerking met harmonie Unitas et Fidelitas. Zo was ons eerste optreden bij ‘The Night of the Proms’ in 2012. We hebben ook een aantal keer in de protestantse kerk mogen zingen, mooie akoestiek daar, in Duitsland bij Graefenthal, een keer in Goch als vertegenwoordiging van de gemeente Gennep.”

Het koor bleek een blijvertje en kreeg een eigen naam: Con colore. “Met kleur ja. Zo voelt het. Het is mooi om te zien hoeveel we geleerd hebben in die tien jaren. We blijven ontwikkelen, allemaal. Ook Harm Vullings als dirigent, zo inspirerend, die muzikale bevlogenheid van hem.” Terug naar het bankje in het Elzendaalcollege. “Daar zat ik bij mensen die ik toen nog helemaal niet kende. Zij zijn nu mijn vrienden en vriendinnen. Bedoel je dat met Revue-gevoel?”

Interview en tekst: Linda Salden