Zo’n Revue, wat betekent dat voor een deelnemer? De verhalen gaan dat sommigen
verslaafd zijn aan het “Revue-gevoel” en reikhalzend uitkijken naar steeds de volgende
editie. We vragen betrokkenen van voorgaande edities wat het Revue-gevoel voor hen
inhoudt.
“Voor mij was het in elk geval fantastisch voor de integratie in het Gennepse!” lacht Steven
Gerrits. “Ik woonde hier net en mijn vrouw Lieneke deed mee aan de Revue
Millenniumspektakel in 1999. Ze hadden er nog een toetsenist nodig.” Inmiddels geeft hij
samen met Arno Marinussen en Harm Vullings al vier edities muzikaal leiding aan het orkest,
de zang en het koor.
Hierbij begeleidt Arno op piano en Harm dirigeert. De drie koesteren warme gevoelens aan
hoe het er in de begintijd aan toe ging. Harm: “Zaten we op dinsdagavond om 23.00 uur bij
elkaar om de muziek voor de repetitie voor de volgende week te maken.” Met een grijns
voegt Arno toe dat het dan vaak nachtwerk werd.
Wanneer het gaat over hun samenwerking dan benadrukken Arno en Harm meteen dat
Steven z’n arrangementen staan als een huis. Volgens Harm heeft hij juweeltjes gemaakt.
Op de vraag hoeveel tijd hij ongeveer aan een voorstelling voor de Revue besteedt, gaat
Steven rekenen. Droogjes concludeert hij: “Dat is om en nabij achthonderd uur. De meeste
tijd zit in het leesbaar maken van de muziek voor degenen die ermee gaan werken. Eerlijk
gezegd is dat ook het meest saaie werk.” Wat de Revue hem gebracht heeft, is dat ze hem
nu weten te vinden als arrangeur en om oefenbanden in te zingen. “En als je deelnemers
van eerdere Revues tegenkomt dan is er toch een bepaalde verbinding, je hebt iets
gemeenschappelijks.”
Waar Harm van geniet is dat hij ziet dat de Revues muzikaal steeds beter worden. “Heel
bijzonder om te zien dat de deelnemers groeien en echt wat hebben aan hun ervaring.
Hetzelfde geldt ook voor mij. Ik leer nog iedere keer. Het is steeds een uitdaging om zo
simpel en praktisch mogelijk uit te leggen hoe je bij zang stemgebruik en stemgeluid inzet.”
Hij gaat even in op de technieken die hij bedoelt en dat met name ademhaling zijn interesse
heeft. “Weet je wat het is? Een avond lekker zingen is hetzelfde als een avond fitnessen.
Daar houd je hetzelfde gevoel aan over.”
Arno blikt terug op het maken van muziek met mensen die hij voor de Revue niet kende. “Ik
heb er een hoop muzikale vrienden aan overgehouden.” Verder kijkt hij uit naar het moment
dat alles op zijn plek valt maar de verwondering begon al bij de audities. “Mensen die je al
heel lang kent en waarvan je het niet wist, blijken dan te kunnen zingen!” Ze beamen naar
elkaar dat het mooi is om dat te zien gebeuren. Arno vervolgt: “Bij de start van de repetities
is het eerst aftasten en vervolgens zie je de verbinding ontstaan, de saamhorigheid. Met als
resultaat de pure passie van deelnemers in een mooie voorstelling.”
Interview en tekst: Linda Salden
- Home
- Visie
- Contact
- Succesverhalen
- Arno, Harm & Steven: “Lekker zingen is hetzelfde als avond fitnessen”
- André Rijniers: “Dan voel ik dat ik er nog steeds bij hoor”
- Ad Janssen: “Bevriend met mensen die ik voor de Revue niet kende”
- Stijn Linders: “De Revue was een mooi voorproefje”
- Twan Maassen: “Draaiboek? Dat zit in mijn hoofd”
- Dansmeisjes “Je kunt meer dan je denkt!”
- Geschiedenis
- Sponsors, partners & vrienden
- Home
- Visie
- Contact
- Succesverhalen
- Arno, Harm & Steven: “Lekker zingen is hetzelfde als avond fitnessen”
- André Rijniers: “Dan voel ik dat ik er nog steeds bij hoor”
- Ad Janssen: “Bevriend met mensen die ik voor de Revue niet kende”
- Stijn Linders: “De Revue was een mooi voorproefje”
- Twan Maassen: “Draaiboek? Dat zit in mijn hoofd”
- Dansmeisjes “Je kunt meer dan je denkt!”
- Geschiedenis
- Sponsors, partners & vrienden