Thisbe
refrein
Thisbe, o mooiste van het Morgenland,
mijn liefde voor jou is onmetelijk groot.
Thisbe, o mooiste van het Morgenland,
waar jij gaat (waar jij gaat), gaat deze jongen,
volgt je in het leven, zelfs in de dood.
De buurjongen was knap en ook nog heel aardig,
ja tot over haar oren, was Thisbe verliefd. (verliefd, verliefd)
Haar wens werd vervuld, toen heel snel en vaardig (verliefd, verliefd)
door Cupido’s pijl, zijn hart werd doorkliefd. (verliefd, verliefd)
Maar Pyramus die werd door haar pa afgewezen,
ook haar moeder die een huwelijk verbood.
Op een spleet in de muur waren zij aangewezen
zijn hand die de hare omsloot.
Een afspraak gemaakt, een afspraak in maanlicht,
bij een boom in het dal, daar was het te doen. (verliefd, verliefd)
Om hun liefde te sterken, hun liefde te delen. (verliefd, verliefd)
Zij smachtten zo lang naar die ee(hee)rste zoen. (verliefd, verliefd)
Maar Thisbe, als altijd, een vrouw van de klok,
kwam te vroeg en haar jongen te laat.
Ze wachtte op hem en dat was zonder wrok,
niet wetend van het naderende kwaad.
’t Meisje achter de boom, zag een gruw’lijke slachter:
de muil van een leeuw, een kalf werd gedood. (bebloed bebloed)
Ze vluchtte snel weg, maar haar sluier bleef achter, (bebloed bebloed)
een sluier vol bloed, van kalfsbloed zo rood. (bebloed bebloed)
Toen Pyramus aankwam, de sluier daar vond
en het spoor van een leeuw in het zand.
Dacht hij: Thisbe is dood en viel neer op de grond,
stortte zich in het zwaard in zijn hand.
In ’t licht van de maan, heeft zij hem gevonden,
haar Pyramus vond zij, in een bloedplas zo groot. (bebloed bebloed)
Zij koos voor het wapen, het zwaard van zijn wonden (bebloed bebloed)
in ’t zwaard liet zich vallen, volgde hem in de dood. (bebloed bebloed)
De vaders, de moeders, zij vonden de minnaars,
twee zielen verenigd in de dood.
De as van de minnaars in één urn verzameld,
bewijs van een liefde zo groot.
